Musiało się wilkowi zrobić przykro. Tak się starał żeby było miło.
-Tak w sumie to uwielbiam ognisko, i dobrze się przy nim czuje. Tylko mnie trochę zdziwiłeś. Przykro mi z powodu twojej rodziny. Mam nadzieję że kiedyś założysz swoja własna, i będziesz szczęśliwy.-powiedziałam mu.
Basior w zamyśleniu przytaknął. Przez chwilę słuchaliśmy oddalonego trzasku ognia i śpiewu ptaków. Rebel był na tyle blisko, że słyszałam dudnienie jego serca. Dziwnym trafem jego tentno uspokajało mnie.
***Rebel?***
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz